Chloor...zit niet alleen in uw zwembad!

Chloor in uw drinkwater? Ja, chloor is essentieel om schadelijke kiemen en verontreinigingen in uw water te verwijderen. Maar soms kunnen de niveaus te hoog worden en problemen veroorzaken. Vandaag beantwoorden we uw vragen over drinkwater met chloor.

Is chloor in drinkwater veilig?

Chloor wordt gewoonlijk gebruikt als desinfectiemiddel in drinkwaterzuiveringsinstallaties om schadelijke ziekteverwekkers zoals bacteriën en virussen te verwijderen. De toevoeging van chloor aan water heeft een belangrijke rol gespeeld bij het voorkomen van door water overgebrachte ziekten. Desondanks maken sommige mensen zich nog steeds zorgen over de veiligheid van chloor in drinkwater.

Te veel chloor in drinkwater kan gevolgen hebben voor de gezondheid, maar de risico's worden over het algemeen minimaal geacht bij de niveaus die bij de waterbehandeling worden gebruikt.

De OMS-richtsnoeren en de EU-drinkwaterrichtlijn stellen de limiet op 5 milligram per liter water. Dit niveau wordt als veilig beschouwd voor de meeste mensen en is effectief gebleken bij het doden van ziektekiemen.

Wat zijn de gezondheidsrisico's?

Hoewel het drinken van met chloor behandeld leidingwater als veilig wordt beschouwd, kunnen sommige mensen gevoeliger zijn voor de effecten van chloor, met name mensen met astma of andere ademhalingsproblemen.

Chloor kan met stoffen in het water reageren tot bijproducten zoals trihalomethanen (THM's), waarvan bekend is dat ze astmasymptomen kunnen verergeren.

THM's zijn ook in verband gebracht met de volgende gezondheidsproblemen: voortplantings- en ontwikkelingsproblemen, verhoogd risico op darm- en nierkanker, zwangerschapscomplicaties en geboorteafwijkingen bij kinderen, allergieën en voedselgevoeligheden.

Betekent dit dat u zich zorgen moet maken als u water met chloor behandelt? Nee. De THM-niveaus in drinkwater worden gereguleerd door de EPA en blijven onder de niveaus waarvan is aangetoond dat ze schadelijk zijn.

Hoe weet u of uw leidingwater te veel chloor bevat?

• Sterke geur: Chloor heeft een sterke, duidelijke geur die al bij lage niveaus waarneembaar is. Als uw leidingwater sterk naar chloor ruikt, kan dit erop wijzen dat het chloorgehalte te hoog is.
• Onaangename smaak: Hoewel een zekere mate van chloorsmaak in leidingwater normaal en te verwachten is, kan een sterke of onaangename smaak erop wijzen dat het chloorgehalte te hoog is.
• Huid- en oogirritatie: Een hoog chloorgehalte in leidingwater kan bij sommige mensen huid- en oogirritatie en ademhalingsproblemen veroorzaken. Als u een van deze symptomen ervaart na een douche of bad, kan dit een teken zijn dat het chloorgehalte te hoog is.
• Verkleuring: In zeldzame gevallen kan een hoog chloorgehalte in leidingwater leiden tot verkleuring van kleding of andere voorwerpen die in contact komen met het water.

Als u denkt dat het chloorgehalte in uw leidingwater te hoog is, kunt u contact opnemen met de plaatselijke waterautoriteit om informatie te vragen over het chloorgehalte in uw watervoorziening.

U kunt ook een watertestkit kopen om zelf het chloorgehalte te testen. Als het niveau boven het aanbevolen bereik ligt, kunt u overwegen een waterfiltersysteem te installeren dat speciaal is ontworpen om chloor te verwijderen.

Hoe verwijderen thuisfilters overtollig chloor?

Thuisfilters kunnen chloor uit leidingwater verwijderen door een proces dat actieve koolfiltratie wordt genoemd. Actieve kool trekt een groot aantal verontreinigingen aan en absorbeert deze, waaronder chloor, pesticiden en vluchtige organische stoffen (COV).

Wanneer kraanwater door een actief koolstoffilter stroomt, wordt chloor naar het oppervlak van de steenkool gezogen en in de poreuze structuur gevangen. Dit proces, dat bekend staat als adsorptie, verwijdert chloor uit water en maakt het schoner en veiliger om te drinken.

Actieve koolstoffilters zijn er in verschillende vormen, waaronder op kranen gemonteerde filters, tegenfilters, gootfilters en filters voor het hele huis. De effectiviteit van het filter hangt af van de kwaliteit en het ontwerp van het filter, evenals van het chloorgehalte in het water.

Om ervoor te zorgen dat het koolstoffilter effectief blijft functioneren, moet u het regelmatig vervangen. De frequentie hangt af van hoe vaak u het filter gebruikt.

Kunnen huishoudfilters chloor-bijproducten verwijderen?

Hoewel koolstoffilters een goed werk doen van het verwijderen van chloor uit kraanwater, is het niet zo effectief als het van de hand doen van zijn bijproduct, chlooramine.

Maar eerst, wat is chlooramine?

Chlooramine is een desinfectiemiddel dat aan water wordt toegevoegd - het bestaat uit chloor en ammoniak. Maar in tegenstelling tot chloor is chlooramine niet makkelijk te detecteren omdat het geen onderscheidende geur of smaak heeft.

Hoewel chlooramine drinkbaar is, kan het reageren met bepaalde soorten loodgieterswerkmaterialen, zoals loodpijpen, en kan het lood in kraanwater uitlokken.

Standaard actieve koolstoffilters filteren chlooramine niet effectief. Daarom moet u een filter voor omgekeerde osmose aanschaffen.

Chlooramine verwijderen met een filter voor osmosewater?

Om chlooramine te verwijderen heeft het RO-systeem verschillende filterstappen. Ten eerste is er een sedimentfilter dat grote deeltjes zoals zand en waterroest verwijdert. Dan is er een actief koolstoffilter dat organische verbindingen, chloor en chlooramine verwijdert. Het koolstoffilter is speciaal behandeld om chloramines te verwijderen.

De belangrijkste stap is het membraan. Het is een dunne laag die zuiver water scheidt van onzuiverheden. Het membraan fungeert als een zeef die tot 99% van de resterende onzuiverheden verwijdert, inclusief chlooramine.

Bevat flessenwater meer chloor dan kraanwater?

Gebotteld water is niet per definitie chloorvrij, omdat het tijdens het waterbehandelingsproces ook met chloor gedesinfecteerd kan zijn.

Ook moet worden vermeld dat de kwaliteit van gebotteld water kan variëren, afhankelijk van de bron en het soort behandeling dat het water ondergaat. Sommige soorten gebotteld water, zoals bronwater of mineraalwater, worden helemaal niet met chloor behandeld, terwijl andere een hoger chloorgehalte kunnen bevatten als ze afkomstig zijn van een plaats met veel organische stoffen.

Wat gebeurt er als je zwembadwater binnenkrijgt?

Nu we het toch over chloor hebben, moeten we even iets rechtzetten. Als u tijdens het zwemmen een beetje zwembadwater in uw mond krijgt, hoeft u zich geen zorgen te maken. Je lichaam kan zonder problemen omgaan met kleine hoeveelheden gechloreerd zwembadwater. Maar chloorhoudend zwembadwater drinken is een ander verhaal.

Als je meer zwembadwater inslikt of als het water besmet is met bacteriën of andere schadelijke stoffen, kun je bepaalde symptomen krijgen. Deze kunnen zijn: misselijkheid of braken, diarree, buikkrampen, enz.

We weten dat fouten kunnen gebeuren, en als u per ongeluk gechloreerd zwembadwater inslikt, moet u uw mond spoelen met vers water en vermijden dat u nog meer zwembadwater drinkt. Als u symptomen ervaart zoals braken of diarree na het inslikken van zwembadwater, zoek dan onmiddellijk medische hulp.

Wat als u het zwembadwater kookt, is het dan veilig?

Het koken van zwembadwater kan helpen bij het verwijderen van sommige verontreinigingen, waaronder bacteriën en virussen die in het water aanwezig kunnen zijn. Door het zwembadwater te koken wordt het chloorgehalte van het water echter niet verwijderd of verminderd. Het zou ook veel tijd en energie kosten.

Samengevat

Uw waterbedrijf voegt chloor toe aan uw drinkwater om het veiliger te maken. Hoewel normale hoeveelheden niet schadelijk zijn, kan chloor voor sommige mensen problemen veroorzaken. Als u vindt dat er te veel chloor in uw leidingwater zit, kunt u filters installeren.

Uw zwembad moet vrij zijn van ziekteverwekkers. Het inslikken ervan kan een slechte ervaring zijn. Ontdek onze intelligente zwembadmonitor en zwembadproducten op onze website.